Lucht geklaard

Vanochtend naar Delta Dierenartsen geweest voor een gesprek over het stellen van de HD diagnose. Per mail was er al contact geweest en telefonisch ook maar voor zowel mij als hen was de wens er om face to face alles te bespreken en er, hopelijk, uit te komen. We hebben een heel prettig gesprek gehad waarbij ik zowel over de voor mij emotionele periode na het stellen van de diagnose HD kon vertellen als de naar mijn idee ketting van fouten en miscommunicatie door diverse mensen in hun praktijk kon vertellen. Ze voelde zich op geen enkel moment aangevallen, luisterde goed en kon me eigenlijk alleen maar gelijk geven en dat deed ze ook. En meerdere malen heeft ze haar excuus aangeboden en uit alles bleek dat ze zich erg rot heeft gevoeld onder de hele situatie. Dus voor beide partijen was het goed dat we er uitgebreid over gesproken hebben en ik heb er niets dan respect voor dat ze willen leren van hun fouten. Top!

image

Ik heb ook een gedeelte van de rekening, op haar eigen initiatief, vergoed gekregen.
En wat doe je dan als verantwoordelijke baas van een energieke jonge bc die op rust staat? Dan ga je met dat ‘extra’ geld naar big bazaar (nieuw in Dronten, soort Action maar niet helemaal, was er nog niet geweest) om te kijken of er nog leuke frutsel dingen waren om weer crea bea voor de honden  te kunnen zijn…. En jawel, er waren leuke dingen! Toen ook nog maar even naar de blokker om een gootsteenmat te halen om een snuffelmat te kunnen maken en ach, als je daar eenmaal bent zie je ook weer potentieel leuke dingen plus in hun €1 hoekje lagen ook leuke dingen dus.. We kunnen weer vooruit! Akari kon niet wachten en pakte alles waar hij met zn bekkie bij kon komen (Snotje) om vervolgens met het gestolen goed beentjes te nemen…

image

Categories: Akari, HD | Leave a comment

Bezigheidstherapie 2

We kunnen weer een week afstrepen! Aangezien ik ‘s ochtends nog steeds wakker wordt met het lieflijke geluid van een klomp die door meneertje Akari door de hal wordt gesmeten, heb ik het vermoeden dat de tijd voor Akari ook wel wat sneller mag gaan… Maar, hij moet wel herstellen dus zo lang het duurt, duurt het. En in de tussentijd proberen we ons te vermaken met spelletjes en hersenwerk en natuurlijk clickeren. Ik wil hem graag het apporteren leren en zoals eerder beschreven is dat nog niet zo makkelijk. En clickeren is handig en werkt snel, als er iets te clickeren is! Het is van de week toevallig gelukt dat Akari mij met het apporteerblok in zijn bek een touch gaf!!! CLICK en helemaal blij was ik. Die eerste click… we hebben hem! En hup, blok in zn bek – touch, achter elkaar. Alsof hij nooit anders gedaan had. Hij pakt het blok van de grond, op afstand, naar mij toe, eerst bij mij vandaan als ik het blok weggegooid heb, helemaal leuk. En erbij zitten voordat hij mij toucht doet hij nu ook. Het creëren van het juiste momentje om te kunnen clicken is niet altijd makkelijk maar als je die eenmaal hebt… Clickeren is zooo leuk en de hond leert zooo snel!

10feb2014 (7)Op het mentale vlak hebben we ons uitgeleefd afgelopen week. Lekker wat verschillende hersenwerkjes en puzzels, hartstikke leuk voor zowel Akari als Brisk. Er staan wat filmpjes van op YouTube en ik verzamel de foto’s van de bezigheidstherapie in het album Bezigheidstherapie Kruisband blessure Akari. Zie de pagina ‘Foto’s enzo’ voor de nieuwste filmpjes en de datum waarop de nieuwste foto’s zijn toegevoegd aan het fotoalbum. Het hersenwerken op zich is niet alleen erg leuk en nuttig, de zelfbeheersing die ze daarbij moeten hebben als de ander bezig is of er een spel wordt klaargezet is ook erg nuttig. En ik moet zeggen dat beide heren dat erg goed doen.

zelfbeheersing10feb2014 (4)Tegenwoordig is ‘Braingames for Dogs’ helemaal hot dus er is genoeg inspriratie te vinden op internet, met name op Facebook in de groep ‘Hersenwerk, de leukste hondenpuzzels maak je zelf!’ Zelf spellen te bedenken is ook leuk maar om hier leuke dingen op te pakken en zelf verder mee te experimenteren is een erg goed begin! Nou ben ik niet echt heel creatief maar zo nu en dan heb ik zo mijn momentjes en hup daar is een spel. Zelfs een reservespel zat al in mijn hoofd voor het geval dat mijn ‘briljante’ spel het niet lang vol zo houden. Nu alleen nog maar ‘even’ in elkaar zetten en kijken of het werkt zoals ik gedacht had. En ja hoor! helemaal leuk en gelukt. En niet eens kapot gegaan bij het spelen dus Akari kan er nog een paar keer mee spelen. Brisk heeft deze nog niet gedaan.

Akari Nieuw Hersenwerkje

Touwtjes van verschillende lengte met karton, die klappen uit in de fles en dan moet Akari aan de touwtjes trekken, die dus verschillende weerstand en lengte hebben, en als de touwtjes eruit zijn valt t snoepje eruit. Ik heb de eerste 3 pogingen van Akari gefilmd. Leuk om te zien hoe hij zich van ‘Huh?’ in de eerste poging naar bewust aan de touwtjes trekken in de derde poging ontwikkelt. Na dit spel ging ik met hem het spel met de bekers aan de swifferstok nog even doen maar dat was al helemaal geen uitdaging meer voor hem! Fijn hoor, dat hij alles zo snel doorheeft….

20140215_19245620140215_190948Al met al vermaken wij ons wel, al weet ik nu al dat ik na deze 6 weken zelf enorm aan rust toe ben want zo’n kleine spring-in-het-veld rustig houden en toch bezighouden is een aardig klusje! Met dit spel hebben wij deze avond en deze week afgesloten, de ‘gevorderden’variant was voor Akari (snoepjes in het midden van het washandje en smal uitstekend aan beide zijden) en Brisk kreeg de beginners variant. Morgen weer fris en vrolijk naar de training! Daar gaan we, met enige aanpassingen, rustig mee door.

Categories: Akari, Knieblessure | Leave a comment

Bezigheidstherapie 1

image

Het is zaterdag, 3 dagen na de diagnose. Alle speeltjes die voor een trekspelletje gebruikt kunnen worden liggen in de kast, om meneertje Akari niet in de verleiding te brengen om mij uit te nodigen voor een spelletje. Ik heb zijn dagelijkse hoeveelheid voer direct vermindert met 1/5 want Akari krijgt minder beweging en we gaan meer spelletjes met snoepjes doen en ik wil graag voorkomen dat hij aankomt.
Het is nog niet gelukt om een goede dagelijkse routine te bewerkstelligen maar het begin is er. Normaliter in het donkere seizoen is het eerste uitje van de dag de honden ff laten plassen en poepen en dan hup naar t veld om te spelen met vriendje bc Sam. Uitje 2 is een wandeling met beide honden. Uitje 3 is eerst voor Akari (die bofhond mag dan weer spelen op t veld, nu met vriendje flatcoat labrador Sam en meestal ook labrador Donagh en alle andere aanwaaiers) en, afhankelijk van het weer, gaat Brisk daarna met me mee op een kort speelrondje.
Uitje 4 is optioneel, afhankelijk van hoe laat het ondertussen is, een wandeling voor Akari. Brisk mag alleen mee als hij uitje 3 niet heeft gehad. En met uitje no 5 sluiten we de dag af.
Spelen mag niet meer dus uitje 1 en 3 moeten vervangen worden door wandelingen. Voor uitje 3 is dat geen probleem, dan gaat Akari aan de korte riem en lopen we 30 min stevig door op zachte ondergrond. Uitje 1 is lastiger aangezien we zoveel mogelijk andere honden moeten zien te ontwijken en er lopen er nogal wat rond die tijd. Met uitje 1 zijn we dus nog aan het experimenteren. Uitje 2 was stiekem een standaard rondje geworden maar dat rondje is geen optie nu, niet geschikt voor zn beperkingen. Maar dan is het veel rustiger en, net als met uitje 4 en 5, daar vinden we onze weg wel in. Dat waren de wandelingen, nu moet ik Akari nog even bezig zien te houden, uitdagen en mentaal moe maken zodat hij niet de neiging heeft om puppykolder te krijgen of andere malle dingen te doen waarin hij op volle snelheid bochten maakt, om zn as draait en of op de bank of in mn nek springt… Akari heeft interesse in binnenhuis architectuur, de laatste nachten is hij zijn nachtverblijf (de hal) aan t herinrichten, hij verplaatst zn mand en zn kussen, legt zn mand zelfs helemaal ondersteboven! Doet ie anders nooit. En begint de dag met puppykolder.. Niet handig!
‘s Ochtends krijgen ze een botje, daar is hij dan even lekker mee bezig. Later op de dag doen we een hersenspelletje zoals op de foto hierboven. Dat was best een moeilijk spel. Brisk is wat vrijer en experimenteert wel, Akari durfde niet goed en ging braaf liggen wachten op z’n snoepje. Dus eerst maar even los met de bekertjes geoefend, zo wordt hij ook wat vrijer. 10feb2014 (2) Ik heb 2 balanskussens gekregen van Nancy & Hanneke en die kunnen we helaas nog niet gebruiken, maar ik heb van de doos een grabbelton gemaakt met deksel.  Van alles kan je wel wat maken! Met de hersenwerkjes zijn beide honden in de kamer, of ze zijn samen bezig, of er ligt er één op z’n plek terwijl de ander bezig is. Zelfbeheersing is een zeer nuttige vaardigheid! ‘s Avonds mag Brisk even in de hal en ga ik met Akari clickeren. Post-it tochen, deuren en keukenlades en duwen, apporteren leren (nou ja, speeltje in mn hand leggen om mee te beginnen, iets vasthouden als t moet is echt stom…) enz. Is soms best lastig om iets te bedenken wat hem niet verkeerd belast. Daarna mag Brisk de kamer weer in en puzzelen we ter afsluiting van de dag nog even.

image ‘s Avonds moet er ook geknuffeld worden natuurijk.. Akari geeft wel vaker aan dat hij best wel op de bank wil liggen maar ‘s avonds heeft hij het echt ‘nodig’. En hij mag niet op de bank want ik kan hem niet optillen om hem van de bank op de grond te zetten… dan drukt meneertje zich helemaal in de kussens en rolt zich op tot een cirkel. Dan krijg ik geen grip op m en van de bank afspringen mag hij echt niet! En als ik dat ondeugende hondje dan uiteindelijk te pakken krijg en m op de grond zet, krijgt hij direct puppykolder! Niet handig dus niet meer op de bank. Dus ga ik maar op de grond zitten op mn speciale ‘voor als ik bij hond moet zitten’ – kussentje (grond is erg koud). Akari vindt dat mijn kussentje zijn speeltje is dus probeert het onder me vandaan te trekken… Als blijkt dat hij dat ook al niet mag, komt ie maar gezellig bij me liggen. Nog maar 5 en een halve week te gaan!

Categories: Akari, Knieblessure | Leave a comment

Goed nieuws & een fikse uitdaging

Het is woensdagmiddag 5 februari 16.10u en Akari & ik zijn bij Sterkliniek Dierenartsen Ermelo waar we een afspraak hebben bij Bob Carrière. Ik heb de kliniek maandag gebeld voor een afspraak en we konden gelukkig al snel komen. Ik had wel een beetje behoefte aan duidelijkheid want ik begon toch te geloven dat het kon kloppen dat Akari geen HD heeft maar dat er iets niet klopt dat weet ik heel zeker… Maar wat dan? Hij loopt nooit mank, hij slaat wel eens een stapje over met links maar dat is alles, los van het huppeltje en het heupwiegend lopen. Zou het zijn knie kunnen zijn? Spier verrekt? Of heel misschien ‘gewoon’ gek lopen? Vandaag krijgen we in ieder geval duidelijkheid. De dierenarts begon met het stellen van allerlei vragen en daarna mocht Akari op de tafel. Uit zijn onderzoek bleek al snel dat Akari pijn had aan zijn knie. Verder onderzoek bracht niets nieuws. Of ik eerst het goede of het slechte nieuws wilde horen? Nou ja, erger dan HD kan het bijna niet zijn dus kom maar op. Het goede nieuws was dat beide achterpoten even goed bespierd zijn, daar zit geen enkel verschil in. Het slechte nieuws was dat er wel degelijk iets mis is, Akari heeft een knieblessure. Aan de binnenkant van zijn linkerknie is zijn kruisband en of meniscus beschadigd. Hoe komt Akari aan deze blessure? Deze knieblessure is als een voetbal knie. Dus gewoon een ongelukje. Poot laten staan en knie draaien. Gebeurt zo makkelijk zei hij, zeker met die dolle border pups.
Op mijn, nogmaals, nadrukkelijke vraag of hij echt niets geconstateerd had wat op HD zou kunnen wijzen bij Akari zei hij keihard ‘NEE’. En al was de heupfoto, gemaakt in Dronten, van bijzonder slechte kwaliteit, hij zag goede heupen en dat in combinatie met zijn onderzoek sloot HD uit. Punt.
Nog een puntje van aandacht voor hem was de antibiotica die Akari gekregen heeft in zijn jeugd. Welk merk (welke merken?) dat waren weet ik niet dus daar komen we nog op terug. Hij wil dat weten omdat er merken zijn die slecht zijn voor een hond in de groei, die kunnen invloed hebben op de kwaliteit van de botten.
Maar hoe nu verder? Akari krijgt pijnstillers en ontstekingsremmers (metacam) en moet rust houden en over 2 weken wil hij Akari terug zien.
Rust. Dat houdt in dat…? Yep. Niet: rennen, spelen, springen, aan de riem trekken, tegen mensen opspringen, draaien, alleen op z’n achterpoten staan, touwtje trekken, enz enz. Oftewel alles wat Akari graag doet.
Alleen rechtlijnig bewegen, aan de riem en op zachte ondergrond zodat hij volledig moet afwikkelen.
Dus. En voor hoelang? Minimaal 6 weken. Oké dan. Da’s een uitdaging! Akari op 4 poten is een zeldzaamheid… Die kleine spring-in-het-veld leeft op malle sprongen en vreemde lichaamshoudingen, druppels vangen, katachtige sprongen om mn voet te grijpen, spelen met zn vriendjes en touwtje trekken… Akari en ik zullen dus een hoop van onze gewoontes moeten doorbreken. Waar gaat hij zijn behoefte doen? Niet meer in de bosjes dus. Hoe en waar gaan we wandelen? Waar zachte ondergrond is lopen mensen en mogen honden los lopen, die zal ik moeten ontwijken. Of ergens anders gaan wandelen maar daar is de ondergrond hard. Tja.
Compromissen zullen we moeten sluiten, de puzzels komen weer tevoorschijn evenals andere hersenwerk spelletjes om in zijn mentale behoefte te voorzien. Alle speeltjes waar hij een trekspelletje mee kan doen zijn opgeruimd, zo komen we niet in de verleiding en kan hij me niet uitnodigen voor een spelletje, dat alleen scheelt al een hele hoop sprongen per dag!
Ik denk, hoop, dat ik zijn gehoorzaamheidscursus af kan maken met wat aanpassingen hier en daar. We gaan er in ieder geval voor om hem op een Akari – vriendelijke manier zo rustig mogelijk te houden. Het gaan 6 lange, saaie en lastige weken worden maar we hebben in ieder geval kans op een goede toekomst en die kans pakken we met beide handen aan. We zullen de sociale contacten erg missen, evenals alle activiteiten. Maar Akari heeft geen levenslang meer, alleen nog maar een (hopelijk korte) tijdelijke beperking van zn vrijheid. Tips om hem op een rustige manier bezig te houden, do’s en dont’s, en tips om hem nooit meer aan de riem te laten trekken zijn van harte welkom!
En Akari? Zolang hij zn mand en zn konijn heeft  slaapt hij in ieder geval prima :-)

image

Categories: Akari, HD, Knieblessure | 2 Comments

The one and only

Hanneke en Oryn, a match made in heaven. Maar Oryn’s bestaan op aarde bleek helaas van korte duur, hij heeft vandaag afscheid genomen….. Lees hier Hanneke’s verdrietige verhaal. Oryn is nu heerlijk schapen aan het drijven aan de andere kant van de Rainbow bridge. Run free Oryn, rest in peace….

image

Ik had nooit gedacht dat ik iets dat met een hondenshow te maken zou hebben op dit blog zou zetten want ik ben nogal allergisch voor alles wat met zo’n HATSJOE show te maken heeft maarrrrr in dit geval plaats ik onderstaande foto graag als eerbetoon aan Oryn èn aan de combinatie Hanneke & Oryn. BOB moet ik dan eigenlijk zeggen want dat is hij geworden. ‘Best Of Breed’ (voor diegenen die er nog minder van weten dan ik) is Oryn geworden afgelopen december. Nog meer afkortingen heeft hij gekregen maar dat Oryn jeugdkampioen BOB is geworden is, was een hoogtepunt. Vele dingen hebben ze samen gedaan, Oryn was een ‘van alle markten thuis – hond’, maar dit was de prestatie van afgelopen jaar waar Hanneke het meest trots op is.

image

Ze hebben samen heel veel gedaan, ondernomen, beleefd en geleerd maar bovenal hebben ze enorm van elkaars gezelschap genoten. Hoe kort Oryn’s leven ook is geweest, hij heeft het allermooiste leven gehad dat een hond zich kan wensen… Ook wij zullen Akari’s broertje missen maar ik ben vooral dankbaar dat we hem mochten kennen.

RIP Oryn

*09-01-2013           †02-02-2014

Oryn650

SpacerTransp25

Categories: Akari, Michelle | Leave a comment

Een dubbele achtbaan van emoties

Om het nieuws dat Akari HD heeft te kunnen verwerken, en om te kunnen gaan met de gevolgen daarvan op de rest van zijn leven, heb ik de vorige post gedeeld op facebook. Ik heb daar ontzettend veel aan gehad zowel aan steun, tips en verhalen van mensen die zo lief waren om hun eigen ervaringen over het omgaan met een hond met HD met mij te delen.
De dierenarts had al gezegd dat een röntgenfoto niets zegt over de pijn van de hond. Er zijn honden met erg slechte heupen die amper pijn hebben en honden met minimale afwijkingen die amper kunnen lopen. Nadenkend over hoe ik Akari’s leven in wil delen en dankzij alle tips en verhalen ben ik vrij vlot tot het volgende standpunt gekomen: Akari kan Akari zijn tot hij dat niet meer kan, dus hij blijft alles doen wat hij nu doet zolang hij daar plezier in heeft. Met warning up van te voren en cooling down na het spelen / werken. We gaan fietsen en balans & coördinatie oefeningen doen.
We gaan geen behendigheid doen. Hij krijgt mobility voer ipv normaal voer en ik laat m castreren. Hij mag niet mank lopen of stijf / stram zijn bij het opstaan. Zodra dat wel zo is moet ik dingen gaan aanpassen.
Liever een kort goed leven met veel plezier dan een lang leven in een gouden kooitje.

Zo gezegd, zo gedaan. De beoordeling van de foto door Utrecht liet op zich wachten en zou ik voorlopig nog niet krijgen. Het had voor mijn gevoel weinig zin om daarop te wachten want een b, c of d achter HD zegt, zoals hierboven beschreven, niets over de mate waarin de hond last heeft of krijgt. Dus actieplan bedacht en hup, verdergaan met ons nieuwe leven.

Toen was het vrijdag 31 januari en heb ik nog maar een keer naar de DA gebeld of er nu eindelijk bericht was uit Utrecht. Ja er was bericht naar niet uit Utrecht. Ze hebben de foto naar MC Amsterdam gestuurd en hun beoordeling van de röntgenfoto luidde: niets aan de hand. Ehhh… Wat??? Ja, niets aan de hand. Toen viel ik even van de bank af en was met stomheid geslagen. Gaat dit over Akari? Ja. Ehhh. Oké. Waarom krijg ik dan van de DA te horen dat Akari HD heeft? Wie moet ik nou geloven? Amsterdam.
Dan Amsterdam maar bellen of zij idd de foto van Akari beoordeeld hebben… Blijkbaar wel en de conclusie was dat er niets aan de hand was. Maar gezien de klachten kon ik toch maar beter een afspraak maken bij hun om eventueel verder te kijken indien nodig.

Ik had al besloten dat ik naar mijn eigen vertrouwde orthopeed Bob Carrière in Ermelo zou gaan (daar kom ik al jaren met Brisk tot volle tevredenheid) met Akari als ik enigzins twijfelde over de uiteindelijk totaal verstrekte info en twijfels over het vervolgplan ‘hoe om te gaan met’ maar nu wordt ik helemaal heen en weer geslingerd tussen emoties. Alles in mijn hoofd al aangepast aan Akari’s HD, maar hij heeft geen HD!? Waarom heeft de DA dat dan gezegd? Kan zij geen goede beoordeling maken van een heupfoto (waarom beoordeelt ze die dan überhaupt) of heeft Amsterdam het mis? Ik wil natuurlijk heel graag blij zijn maar wel of geen HD hebben ligt zover uit elkaar dat ik het even niet meer weet. Of durf te geloven. De diagnose HD is zo hard aangekomen, is emotioneel zo lastig gebleken om dat een plek te geven, dat ik mezelf nu even bescherm.
Oftewel, ik ga een afspraak maken in Ermelo en begin opnieuw. Wat daar uitkomt kan ik geloven. Was ik daar maar direct naartoe gegaan, had me een hoop geld gescheeld en ik was daar in één keer klaar geweest en het had me een dubbele achtbaan aan emoties gescheeld. Maar achteraf is het makelijk praten. Als de DA stelt dat het maken van een heupfoto nodig is en direct een afspraak inplant, mag je ervan uitgaan dat zij de expertise in huis hebben voor het maken van een goede heupfoto èn het beoordelen van die foto… Als ze me van te voren had verteld dat ze die foto’s standaard doorsturen naar een samenwerkend specialist, had ik bij hun geen afspraak gemaakt en was ik direct naar Ermelo gegaan.
Een ervaring rijker en een illusie armer… Maar met voorzichtig een beetje hoop. Terecht of onterecht? De tijd zal het leren.
Wordt vervolgd!

image

Categories: Akari, HD | 2 Comments

En dan spat de droom uiteen….

Gisteren, maandag 20 januari 2014, is er een heupfoto gemaakt van Akari bij Delta Dierenartsen hier in Dronten. De uitslag was niet goed, Akari heeft HD…
De foto is doorgestuurd naar Utrecht voor verdere beoordeling en daar zullen we nog meer info van krijgen maar dat Akari HD heeft staat vast. Er mag met hem om deze reden dan ook niet gefokt worden want HD is erfelijk. Als je meer info wilt over HD neem dan hier even een kijkje, een kort, bondig en duidelijk artikel over HD. Ook deze pagina geeft kort en bondig duidelijke informatie.
Maar hoe komt Akari aan HD? Zijn ouders zijn beide HD A! Tja, erfelijke pech dus. Dat ouders goede heupen hebben wil niet zeggen dat ze geen drager kunnen zijn en geen HD kunnen vererfen. En er zijn geen testen om te zien of een hond drager is. Dus hoe voorzichtig de fokker ook is en hoe goed de puppykoper haar huiswerk ook doet, een stamboom is eenvoudigweg geen garantie voor gezondheid. Shit happens. Maar onze droom is uiteen gespat… De onbezorgde toekomst vol met leuke activiteiten is weg. Keihard maar waar. Eindeloze wandelingen, onbekommerd spelen met andere honden, touwtje trekken, schaapjes enz enz. Allemaal dingen waar Akari (en ik dus ook) ontzettend van geniet en waar hij vol overgave vol voor gaat, het zou allemaal wel eens verleden tijd kunnen zijn. En mijn behendigheidsdroom met Akari is voorbij voordat hij begonnen is. BALEN!!!

Het eerste jaar van een pup is heel belangrijk, lichamelijke groei, geestelijke ontwikkeling enz. Als baas heb je een grote verantwoordelijkheid voor de ontwikkeling van pup naar hond. Je moet met veel dingen rekening houden en de hond veel leren en laten ervaren maar ook beperken. Naarmate het eerste jaar vordert wordt het onbezorgder en kan je als baas zijnde de teugels steeds verder laten vieren. Of niet dus als je jonge hond HD blijkt te hebben… De toekomst zal alles behalve ‘onbezorgd’ zijn.
Hoe nu verder? Ik weet het eerlijk gezegd niet. Met vallen en opstaan zullen we samen moeten ervaren en leren wat goed is voor Akari en wat niet.

Waarom hebben we die heupfoto laten maken? Van kleine pup af aan vond ik dat Akari nogal wiebelend liep met zn achterhand en hij huppelde regelmatig een beetje. Vreemd, maar een pup moet zn lichaam nog leren beheersen en hij moet nog volledige coördinatie krijgen. Dus ik maakte me nog niet veel zorgen. Het werd in de loop der tijd iets minder maar het overdreven heupwiegen bij het lopen bleef en ook de huppels met de achterhand bleven. Hij beweegt zijn achterhand als geheel zeg maar in plaats van dat hij de afzonderlijke delen apart gebruikt. Er zijn ook periodes dat alles goed leek. Maar het bleef knagen bij mij en bij elk puppyconsult heb ik er dan ook melding van gemaakt. De puppyconsulente constateerde dat, op één consult na (consult 2), zijn rechterachterpoot dikker was dan zijn linker. Beter ontwikkeld. Bij de laatste 3 consulten piepte Akari als ze zijn achterpoten strekte. Geen goed teken. Dus afgelopen vrijdag (laatste puppyconsult) heeft ze de dierenarts erbij geroepen en die heeft Akari ook onderzocht. Akari is zeer goed bespierd, wat het onderzoek van de DA bemoeilijkte, maar ook zij had een gevoel van ‘hier klopt iets niet’ en mede door mijn observering qua bewegen van Akari hebben we besloten om voor de zekerheid een heupfoto te maken. Die is dus gisteren genomen. HD. Niet de doodstraf maar wel levenslang en dat heeft vrolijk, uitbundig, levensgenietend Akari niet verdiend. Een keiharde klap in mijn gezicht, maar wel de realiteit. Dit is waar we nu staan… Wordt vervolgd!

Categories: Akari, HD | 9 Comments

Akari’s eerste verjaardag!

YEAH a very happy very first birthday Zot Snotje <3
may there be many more

De verzamelfoto van vandaag 9 januari 2014 en daaronder de verzamelfoto van kwartaal 1 tot en met 4 (foto van rond de 9e van elk kwartaal). Hij is nu 20 kg en 52,5 cm hoog.
De collage ter ere van zijn verhalfjaardag was erg mooi dus die zet ik er gewoon nog een keer bij. Wie kan er nou genoeg krijgen van foto’s van Akari?? Ik niet in ieder geval :D

Klik op een foto voor een vergroting!

Akari1jaarOud9jan2014

SpacerTransp25

ElkKwartaal

SpacerTransp25

AkariAroundTjoppsBrightAuriga6MndOud

Categories: Akari, Gewicht | Leave a comment

Dagboek van een Border Collie

OUDJAARSDAG

Morgen ben ik jarig! Voor de allereerste keer! En wat denk je dat ik krijg als kado? Stoffer & blik en een bezem!? Vreemd kado maar goed, als ik ook het lekkere botje krijg dat ik al in de kast heb zien liggen dan zal ik maar doen alsof ik blij ben met mn kado….
Als je op één van onderstaande foto’s klikt krijg je een vergroting te zien. Wil je meer foto’s zien? Ga dan naar de pagina ‘foto’s enzo‘.

 AkariLiggend

12AkariBriskIk heb een hoop meegemaakt afgelopen jaar. Eerst kon ik helemaal niet lopen en zag niks. Maar ik had een mama waar ik volledig op kon vertrouwen dus dat was niet eng. De eerste stapjes waren wel spannend en ik vond het erg leuk om mijn mama, broertjes en zusje eindelijk te kunnen zien. Lekker warm bij elkaar kruipen en vooral heel veel donderjagen. Toen ik ruim 7 weken oud was werd ik opgehaald om bij mijn baasje te gaan wonen. Voor het eerst in de auto en Brisk voor het eerst gezien! Daar kan ik veel van leren dus bij hem blijf ik in de buurt, luister goed naar hem en zal hem veel knuffelen. Of hij wil of niet. Hij is mijn idool.

Ik was nog niet zo lang in mijn huis toen ik al Snotje genoemd werd. Mijn naam is Akari, waarom noemt mijn baasje mij Snotje? Ze zegt dat ik een wijsneus ben, een snotneus. Van ukje af aan al. Daarom noemt zij mij Snotje! Tssssss, dat ik wijs ben en me overal direct thuisvoel en niet snel ergens van onder de indruk ben is normaal hoor! Ik ga gewoon mijn eigen stinkende gang, lekker puh. Nou ja, totdat Brisk er iets van zegt, dan neem ik snel de benen.

In huis plassen en poepen mocht niet meer maar da’s logisch, dus dat deed ik maar buiten. Behalve ‘s nachts, want dat kon ik echt niet! Mijn baasje vond dat een goede reden om met een soeplepel achter me aan te gaan rennen als ik moest plassen… Beetje vreemd maar goed, als zij dat een leuk spelletje vind dan speel ik wel mee! Dus ik begon ook te rennen… Al met al hebben we dat spelletje best vaak gespeeld maar uiteindelijk hoefde ik ‘s nachts niet meer te plassen, de blaasontsteking was weg! En toen hoefde ik ook niet meer in de bench te slapen, yeah!

AkariEnSammetje

Ik had meteen veel vriendjes buiten. Sam de bordercollie was mijn beste vriendje. Ik heb heel veel met hem gespeeld toen ik klein was, elke doordeweekse ochtend en avond. Nu gaan we nog steeds veel meer elkaar om maar ik ben nu te groot om achter hem aan te rennen en me op hem te storten en in zijn oren te bijten. Ik heb nu mijn eigen speeltje want ik ben geen puppy meer. Grote Sam vond ik eerst nog wat spannend maar nu is hij ook mijn beste vriendje. Ik kan heel leuk touwtje trekken met hem. Hij was heel groot maar was altijd voorzichtig met mij. Nu is hij kleiner. Of ben ik groter? En Bink natuurlijk, ook een bordercollie. Ik vond hem eerst wat eng omdat hij wat ontoegankelijker is dan Sam de bordercollie maar ik heb wel een aantal keer leuk met hem gespeeld toen ik klein was. En toen ik aan hem gewend was vond ik hem helemaal leuk! Met Bink kan ik ook heel leuk touwtje trekken! Als hij er is vergeet ik tegenwoordig alle andere vriendjes want dan wordt ik een echte bordercollie en ik verlies Bink echt niet uit het oog.

4AkariEnBinkie

8AkariRiemGekkigheidMet de riem spelen heb ik ook altijd met veel plezier gedaan maar ook daar ben ik nu echt te oud voor. Ik heb heus wel in de gaten dat mijn baasje vaak een bal aan een touwtje bij zich heeft en dat heeft nu mijn prioriteit, ik drentel lekker om haar heen totdat ik achter mijn favoriete speeltje aan kan rennen. Er zitten nog veel meer leuke kanten aan het ouder worden. We hebben al een paar keer gefietst om mij aan de fiets te laten wennen (alsof dat nodig was) en nu gaan we vaker fietsen. Er zit altijd een bal aan een touwtje in de fietstas dus kom maar op! En ik mag e-i-n-d-e-l-i-j-k zelf in en uit de auto springen! Alsof ik dat eerder nog niet kon pfffff. Traplopen in huis moet ik ook gaan leren maar ik weet nog niet zo goed of ik het nut daarvan inzie….

Ik blijf het liefst in de buurt van mn baasje. Ook bij het buiten spelen. Nou ja, op één uitzondering na dan want als er een loops teefje is dan moet ik écht even weg. Touwtje trekken doe ik ook zoveel mogelijk om haar benen heen. Ik geloof niet dat zij dat altijd fijn vindt maar ja, ik ben nu eenmaal een contacthond dus dat moet ze maar voor me over hebben. Ik lig altijd bij haar in de buurt. Lekker in mn mandje of bij haar voeten of… op de bank! Ik heb het idee dat ze er niet helemaal blij van werd dat ik het heel normaal vindt om bij haar op de bank te liggen maar omdat ik met zoveel vanzelfsprekendheid op de bank klim (sprong toen ik klein was), is zij het ook normaal gaan vinden. Al mag ik niet in mijn eentje op de bank.. Flauw maar ja, geven en nemen. Hoewel, toen ik laatst een heel klein beetje nat en vies was en niet goed wist waar ik moest gaan liggen, ben ik snel op haar plekje op de bank gaan liggen toen ze even naar de keuken liep. En toen ze terugkwam werd ze niet eens boos maar begon heel hard te lachen!?!? Snap jij er nog wat van? Ik niet. Maar ik moest wel van de bank af…. Nou ja, dat kussen was toch al zeiknat dus laat haar daar maar lekker gaan zitten.

2AkariBanken

7AkariIndeKeuken

Over de keuken gesproken, ik blijf oneindig gefascineerd door het carrousel kastje. Zodra ik iets hoor in de keuken stop ik acuut met wat ik dan ook aan het doen ben, zelfs met eten, en kom ik eraan gestormd. Of ik ga erbij liggen, da’s wel zo praktisch. En de keuken is trouwens ook uitermate geschikt om mijn creativiteit tot uiting te laten komen heb ik gemerkt. En in de winter komen de druppeltjes uit de keuken in plaats van uit de buitenkraan. En druppeltjes vangen vindt ik echt echt echt het alleralleraller leukst! Water drinken uit een waterbak is zoooo 2012! Bij gebrek aan druppels is er altijd wel een speeltje in de tuin waar water in zit, of het vogel drinkbakje, of de parasolvoet, of wat dan ook. Maar water uit de kraan, de sproeier, water uit de boom, overal waar je druppels kan vangen, dat is het helemaal!

10HoeAkariWaterdrinkt

Het allerleukst dat ik dit jaar voor het eerst gezien heb zijn schapen. En toen ik ouder was mocht ik ze drijven! Hoe cool is dat!?!? Ik ben daar ook nog echt vet goed in. Hoewel, als ik andere, nog jonger dan ik ook, bordercollies zie werken dan hebben zij wel veel meer instinct en inzicht dan ik dus misschien ben ik niet de beste maar mijn baasje en ik vinden het ontzettend leuk om te doen en genieten er intens van en daar gaat het om.

3AkariBijSchapen

We gaan samen ook naar de hondenclub voor andere trainingen. Lang niet zo leuk als trainen bij de schaapjes maar ach, we zijn samen bezig en da’s overal en altijd leuk. Ik heb al 2 diploma’s, heb gelukkig één cursus over mogen slaan, en we zijn net begonnen aan de derde. Of vierde, ligt eraan hoe je het bekijkt. En dan gaan we straks als ik wat ouder ben rustig kijken of ik behendigheid leuk ga vinden! Ik heb vreselijk veel plezier met op vanalles te klimmen, over/onder /door dingen te lopen, elke lichaamshouding kan ik aannemen, ben ontzettend lenig, behendig en snel. Dussss kom maar op met die behendigheid! Als we maar naar de schaapjes blijven gaan…

1AkariAcrobaat

Een andere leuke bijkomstigheid van de schapen is dat ik daar mijn broertje Oryn weer gezien heb! Ze zijn 2 keer met ons meegeweest. We hebben elkaar goed leren kennen en onze baasjes hebben elkaar ook goed leren kennen en da’s heel erg leuk. Ze zijn me zelfs bij mij thuis op komen zoeken eind december! Ik hoop ze snel weer te zien. Mijn andere broers, zussen, ouders, neven en nichten hebben we eind september op de kenneldag gezien. En we gaan met het hele ‘bright’ nest nog een keer naar de schaapjes komend voorjaar dus dan zien we elkaar weer.

11Broertjes

Ik heb natuurlijk nog veel meer meegemaakt maar dit waren een paar hoogtepunten. Ik ben gelukkig, kan mezelf ontwikkelen op mijn eigen snelheid en op mijn eigen manier. Niets hoeft, veel mag, en mijn baasje en ik hebben samen heel veel plezier! Soms vindt ze me een blok aan haar been. Da’s niet gek want ik vang haar voet heel vaak. Ik ben gek op voeten vangen en die hou ik dan stevig vast. Met een hoop gekke sprongen en speels gegrom. Ben ik een hond, een kat of een bordercollie? Ik vindt het alledrie even leuk en ik wordt toch ‘zot Snotje’ genoemd dus ik hoef geen keus te maken. Ik blijf lekker gek doen! Wat betreft mijn vacht maak ik ook nog geen keus, mijn coupe soleil wil ik nog niet missen maar mijn vacht wordt steeds donkerder. Hoe zal ik er volgend jaar uitzien?

Dit jaar was geslaagd, hoop dat mijn 2e levensjaar minstens zo leuk gaat worden!

9AkariVoetFetish

Categories: Akari | Leave a comment

Nog één maandje en dan….

Nog maar één maandje te gaan en dan is Akari alweer 1 jaar oud! De tijd vliegt….
Onderstaande foto is van begin december.

Akari 2 december 2013

Dit is het laatste kwartaal van Akari’s eerste levensjaar en het is de tijd van de donkere dagen dus ik zal het laatste kwartaal wel wat minder foto’s nemen….Dacht ik. Niet dus, het album is al bijna vol! Dus dit is misschien toch niet zijn laatste ‘eigen’ fotoalbum :-) De foto’s van kwartaal 4 staan in onderstaand album:

Akari – kwartaal 4 (Nieuwe foto’s zijn op 10 december 2013 toegevoegd aan dit album)

 

Ook de tijd tussen deze post en de vorige is voorbij gevlogen maar hoe ouder hij wordt, hoe minder ‘nieuws’ er is. Het foto’s maken van Akari kan ik echter niet laten dus de pagina ‘foto’s enzo‘ wordt qua foto’s wel bijgehouden. Er worden regelmatig grote hoeveelheden foto’s geupload naar Picasa en Flickr! De directe linken naar de nieuwste filmpjes hou je nog te goed (er moet natuurlijk wat te wensen overblijven…) maar alles staat natuurlijk op YouTube.

En wat is er allemaal gebeurt in de tussentijd? Akari wordt steeds groter natuurlijk, daar hoeven we niet veel aan te doen. Behalve dan zijn ontlasting op orde krijgen want hij heeft veel, vaak en breiige ontlasting en daar moet verandering in komen. Na een wormenkuur, pro- en prebiotica en wat verse heerlijk-ruikende pens is hij nu aan het overstappen naar voer met andere ingrediënten dan de lamsbrokjes van Dog Lovers Gold namelijk speciaal voor hem samengegstelde brokjes van Kynofit. Het lijkt zijn vruchten af te werpen maar ja, hij moet minimaal 6 weken op het nieuwe voer zitten voordat je echt kan zeggen of iets goed voor hem is of niet. Wordt vervolgd!

Akari traint regelmatig bij de schapen en heeft zelfs zijn eerste demo al achter de rug! Het was een demonstratie op de boerenlanddag in Nunspeet begin oktober 2013. Akari was toen 9 mnd oud. We hadden eigenlijk nog niet zonder longeerlijn getrained maar ja, hij gedroeg zich altijd prima, hield afstand, ging keurig achter de schapen liggen op commando dus op de demo maar zonder lijn dan…. Tja, en da’s voor Akari natuurlijk het perfecte moment om zich te realiseren dat hij ook om de schapen heen kan.. en ook door de schapen heen! Wat een lol! Maar hij heeft het supergoed gedaan. En het publiek heeft genoten :-D De foto’s staan in het album ‘Akari bij de schapen

Demo Nunspeet 5 oktober 2013

Davina heeft op 9 november weer heel veel foto’s gemaakt van Akari bij de schapen, deze staan op Flickr, alle 380…. Je zal maar verslaafd zijn aan foto’s!

En bij de schapen komen we broertje Oryn ook weer eens tegen (zie hier een heel leuk filmpje die Nancy gemaakt heeft van Oryn & Akari bij de schapen). Oryn is ook echt begonnen met trainen bij de schaapjes en ik vindt het erg leuk om dat virus bij Hanneke geïntroduceerd te hebben.

Bij de lokale hondenclub doen Akari en ik nog steeds braaf mee aan de gehoorzaamheidscursussen. Hij heeft nu zijn ‘basis’ diploma gehaald en we mogen in januari beginnen aan de ‘beginners’ cursus. Verder spelen we zo mogelijk nog steeds minimaal één keer per dag op ‘ons’ veld met Brisk, Sam, Bink, Sam en tegenwoordig ook Donagh. En met alle andere honden die mee willen en kunnen doen natuurlijk! Is altijd erg leuk en Akari vermaakt zich opperbest met al zijn vriendjes en vriendinnetjes. Nu gaan we ons langzaam voorbereiden op Akari’s eerste oud en nieuw. De vuurwerk CD is al weken regelmatig te horen maar daar trekt hij zich niets van aan. Vooralsnog heeft hij buiten ook op geen enkel geknal of  wat voor vuurwerk geluid dan ook gereageerd en ik hoop heel erg dat dat zo blijft. Eén hond volledig in de stress door dat rottige vuurwerk is er al één teveel….

Fijne feestdagen allemaal en een goed en veilig uiteinde. Op naar Akari’s eerste verjaardag, op naar 2014!!!

Akari & Brisk december 2013

 

 

Categories: Akari, Foto's enzo | Leave a comment