Brisk heeft geen gemakkelijk leven. Al jaren heeft hij artrose en sinds een jaar zit hij maximaal aan de medicijnen om kwaliteit van leven te behouden en de hoeveelheid pijn hanteerbaar te houden voor hem. De activiteiten die ik op welk moment dan ook met hem doe zijn volledig afgesteld op zijn gesteldheid van dat moment. De weersomstandigheden zijn onder andere van invloed op hoe hij zich voelt. Ruim 11 jaar is hij, gewend aan de dagelijkse dingen, gewend aan het samenleven met mijn oudste border Vasco, moest wennen aan het leven als enige hond toen Vasco kwam te overlijden afgelopen september, en nu wennen aan een pup! Da’s dus ѐcht even wennen. Vooral omdat zijn energie beperkt is door de artrose en door de bijbehorende altijd aanwezige pijn.
We hebben geluk gehad met het weer. De eerste dagen dat Akari er was, was het zo lekker buiten dat de deur open kon staan dus we hebben veel buiten in de tuin gezeten. Akari en Brisk hadden dus veel meer ruimte dan alleen de woonkamer om aan elkaar te wennen, ideaal! Daarna werd het een dagje regenachtig, da’s niet goed voor Brisk, maar daarna hebben we alleen maar heerlijk koud maar droog (ook een lage luchtvochtigheid) weer gehad. Echt een ideaal begin! Spelen met een andere hond staat gelijk aan pijn lijden dus dat doet Brisk niet. Sterker nog, hij wil niet eens dat Akari hem aanraakt. En Brisk is daar heel duidelijk in. De eerste tijd mocht Akari niet eens in zijn buurt komen, dat beweeglijke ding. En dan kreeg Akari ook nog zo’n 1000 keer per dag ‘nee’ te horen! Brisk is nogal onzeker dus die vond dat niet prettig. En de dagen duren bijna 2 keer zo lang als normaal want dat puppy moet steeds plassen. Daar wordt Brisk ook niet vrolijk van, al voer ik hem wel bij om zijn energie een beetje op peil proberen te houden. Maar pijn is pijn en op is op. De eerste dagen heeft Brisk een aantal keer zeer duidelijk aan Akari verteld waar zijn grenzen liggen en dat hij daar niet overheen moest gaan. En, daar was ik wel een beetje jaloers op, het was voor Akari meteen duidelijk. Akari schreeuwt natuurlijk moord en brand als hij gecorrigeerd wordt, maar Brisk raakt hem nauwelijks en bijten doet hij al helemaal niet. Ik moet wel eerlijk zeggen dat ik het de eerste paar keer niet makkelijk vond om te zien hoe Brisk Akari corrigeerde… Zag er heftig uit en Akari schreeuwt het uit, maar da’s alleen van de schrik. Ik vertrouwde Brisk maar had blijkbaar toch bevestiging nodig dat Brisk Akari niet ѐcht iets aandeed. Maar puppy is niet voor één gat te vangen en vindt zichzelf helemaal geweldig en is ervan overtuigd dat Brisk hem ook geweldig zal gaan vinden. De aanhouder wint… Brisk is kort maar krachtig in zijn waarschuwingen, corrigeert Akari eerder te zacht dan te hard, hij is duidelijk en eerlijk. Totdat het over het verdedigen van zijn ultieme voedselbron gaat, bepaalde hoopjes buiten. Dan is hij echt fel. En Akari begrijpt op dat moment niet waarom.
Al met al reageerde Brisk zoals verwacht, maar hij heeft onze nieuwe huisgenoot sneller geaccepteerd dan ik had verwacht. Het was bijvoorbeeld al snel geen probleem meer als Akari voor Brisk bij een dichte deur staat te wachten. Akari staat dan recht onder Brisk zijn kop! Al met al doet Brisk het super. Het is niet altijd makkelijk voor hem, maar ik ben oprecht trots op Brisk.
2 Responses to Trots op Brisk