Het is woensdagmiddag 5 februari 16.10u en Akari & ik zijn bij Sterkliniek Dierenartsen Ermelo waar we een afspraak hebben bij Bob Carrière. Ik heb de kliniek maandag gebeld voor een afspraak en we konden gelukkig al snel komen. Ik had wel een beetje behoefte aan duidelijkheid want ik begon toch te geloven dat het kon kloppen dat Akari geen HD heeft maar dat er iets niet klopt dat weet ik heel zeker… Maar wat dan? Hij loopt nooit mank, hij slaat wel eens een stapje over met links maar dat is alles, los van het huppeltje en het heupwiegend lopen. Zou het zijn knie kunnen zijn? Spier verrekt? Of heel misschien ‘gewoon’ gek lopen? Vandaag krijgen we in ieder geval duidelijkheid. De dierenarts begon met het stellen van allerlei vragen en daarna mocht Akari op de tafel. Uit zijn onderzoek bleek al snel dat Akari pijn had aan zijn knie. Verder onderzoek bracht niets nieuws. Of ik eerst het goede of het slechte nieuws wilde horen? Nou ja, erger dan HD kan het bijna niet zijn dus kom maar op. Het goede nieuws was dat beide achterpoten even goed bespierd zijn, daar zit geen enkel verschil in. Het slechte nieuws was dat er wel degelijk iets mis is, Akari heeft een knieblessure. Aan de binnenkant van zijn linkerknie is zijn kruisband en of meniscus beschadigd. Hoe komt Akari aan deze blessure? Deze knieblessure is als een voetbal knie. Dus gewoon een ongelukje. Poot laten staan en knie draaien. Gebeurt zo makkelijk zei hij, zeker met die dolle border pups.
Op mijn, nogmaals, nadrukkelijke vraag of hij echt niets geconstateerd had wat op HD zou kunnen wijzen bij Akari zei hij keihard ‘NEE’. En al was de heupfoto, gemaakt in Dronten, van bijzonder slechte kwaliteit, hij zag goede heupen en dat in combinatie met zijn onderzoek sloot HD uit. Punt.
Nog een puntje van aandacht voor hem was de antibiotica die Akari gekregen heeft in zijn jeugd. Welk merk (welke merken?) dat waren weet ik niet dus daar komen we nog op terug. Hij wil dat weten omdat er merken zijn die slecht zijn voor een hond in de groei, die kunnen invloed hebben op de kwaliteit van de botten.
Maar hoe nu verder? Akari krijgt pijnstillers en ontstekingsremmers (metacam) en moet rust houden en over 2 weken wil hij Akari terug zien.
Rust. Dat houdt in dat…? Yep. Niet: rennen, spelen, springen, aan de riem trekken, tegen mensen opspringen, draaien, alleen op z’n achterpoten staan, touwtje trekken, enz enz. Oftewel alles wat Akari graag doet.
Alleen rechtlijnig bewegen, aan de riem en op zachte ondergrond zodat hij volledig moet afwikkelen.
Dus. En voor hoelang? Minimaal 6 weken. Oké dan. Da’s een uitdaging! Akari op 4 poten is een zeldzaamheid… Die kleine spring-in-het-veld leeft op malle sprongen en vreemde lichaamshoudingen, druppels vangen, katachtige sprongen om mn voet te grijpen, spelen met zn vriendjes en touwtje trekken… Akari en ik zullen dus een hoop van onze gewoontes moeten doorbreken. Waar gaat hij zijn behoefte doen? Niet meer in de bosjes dus. Hoe en waar gaan we wandelen? Waar zachte ondergrond is lopen mensen en mogen honden los lopen, die zal ik moeten ontwijken. Of ergens anders gaan wandelen maar daar is de ondergrond hard. Tja.
Compromissen zullen we moeten sluiten, de puzzels komen weer tevoorschijn evenals andere hersenwerk spelletjes om in zijn mentale behoefte te voorzien. Alle speeltjes waar hij een trekspelletje mee kan doen zijn opgeruimd, zo komen we niet in de verleiding en kan hij me niet uitnodigen voor een spelletje, dat alleen scheelt al een hele hoop sprongen per dag!
Ik denk, hoop, dat ik zijn gehoorzaamheidscursus af kan maken met wat aanpassingen hier en daar. We gaan er in ieder geval voor om hem op een Akari – vriendelijke manier zo rustig mogelijk te houden. Het gaan 6 lange, saaie en lastige weken worden maar we hebben in ieder geval kans op een goede toekomst en die kans pakken we met beide handen aan. We zullen de sociale contacten erg missen, evenals alle activiteiten. Maar Akari heeft geen levenslang meer, alleen nog maar een (hopelijk korte) tijdelijke beperking van zn vrijheid. Tips om hem op een rustige manier bezig te houden, do’s en dont’s, en tips om hem nooit meer aan de riem te laten trekken zijn van harte welkom!
En Akari? Zolang hij zn mand en zn konijn heeft slaapt hij in ieder geval prima :-)
2 Responses to Goed nieuws & een fikse uitdaging