browser icon
You are using an insecure version of your web browser. Please update your browser!
Using an outdated browser makes your computer unsafe. For a safer, faster, more enjoyable user experience, please update your browser today or try a newer browser.

Bezigheidstherapie 8

Posted by on Saturday 5 April 2014

20140405-122300We zijn ondertussen 2 weken verder en we weten nog niets. Woensdag 26 maart heb ik Akari de laatste dosis metacam gegeven dus de dag erop kon ik de DA bellen voor een afspraak. Ik wilde een paar dagen tussen de laatste metacam & de controle bij de DA hebben zodat Akari puur natuur bij de DA zou zijn maar, be careful what you wish for, ik kreeg iets meer dan dat want de DA was afwezig en de eerste tijd dat ik met Akari bij hem terecht zou kunnen is pas op dinsdag 8 april ‘s middags … Pfffff
Dat was een behoorlijke tegenvaller want ik wil toch wel erg graag weten hoe het met Akari’s knie gesteld is en nu moeten we nog 2 weken wachten. Bovenop de 7 weken die we ondertussen onderweg zijn. Dus 9 weken nadat de diagnose gesteld is krijgen we pas te horen hoe Akari eraan toe is.. En wat ons vervolgens te wachten staat, opbouwen of operatie? Dat is ook de reden dat er 2 weken tussen deze en de vorige update zit, ik was ff gedesillusioneerd na deze tegenvaller. Ik was ervan overtuigd dat Akari oké is, kon hem al een tijd niet betrappen op het ontlasten van zn linkerachterpoot of op z’n kenmerkende huppeltje. Maar de laatste dagen ben ik er niet meer zeker van… Dus het wordt echt spannend dinsdag!

Natuurlijk zijn we ‘vrolijk’ doorgegaan met de bezigheidstherapie en nog steeds is het weer ons goed gezind en dat scheelt echt heel veel, dat maakt dat het nog enigzins vol te houden is om Akari de nodige rust te geven en toch in zijn mentale behoefte te voorzien. Hij heeft ook niets meer gesloopt de laatste weken dus dat geeft wel aan dat we genoeg doen. We hebben er ook weer 2 nieuwe spelletjes bij (het ladekastjes-spel en de ‘bakjes-in-de-lucht’ ) en nog een paar ideeën dus wat Hersenwerk betreft zijn we nog steeds lekker bezig. Met meerdere spellen die ze zelfstandig kunnen uitvoeren kan je een leuk parcours neerzetten en ook dat hebben we en aantal keer gedaan, erg leuk.

HersenwerkParcours1April2014Compilatie

Uiteindelijk weet ik niet wie er langer bezig is met zo’n parcours, de honden met alle snoepjes bemachtigen of ik met het klaarzetten van alle spellen… Ik heb wel een vermoeden :-) Alle foto’s staan in het fotoalbum en de filmpjes zijn te bekijken op YouTube, alle linken staan op de pagina ‘foto’s enzo
Voor Brisk moet ik de spellen niet te ingewikkeld maken, als hij de snoepjes niet direct ruikt gaat hij niet aan een puzzel beginnen want hij weet niet dat die er is! Het nieuwe ladekastjes-spel is uitermate geschikt voor Brisk, die vindt hij echt g-e-w-e-l-d-i-g! Met de, relatief, simpele puzzel waarbij diverse bakjes met snoepjes erin drijven op een laagje water in een bak, kan Brisk zich prima bezighouden en hij geniet daar ook van. Akari doet meer op zicht en houdt van een uitdaging. Hij heeft ook razendsnel door hoe iets werkt en hoe hij de snoepjes het snelst te pakken kan krijgen. Hij is onbesuisd en Brisk is de rust zelve, weloverwogen. Dus de bak water met daarin drijvende bakjes met snoepjes erin een keer voor Akari neerzetten ipv voor Brisk is leuk voor de afwisseling want voor zo’n simpel spel draait Akari zijn pootje niet om natuurlijk….
Tja, dan blijkt maar weer dat de hond degene is die de moeilijkheidsgraad van een puzzel bepaald want Akari pakt echt niet zomaar een bakje van het water af want water is volslagen onbetrouwbaar spul! Helemaal onzeker werd hij ervan! Dus opnieuw begonnen, beginnen bij het begin en stapje voor stapje opgebouwd. Toen ging het al beter maar dit spel zal voor Akari nog wel even erg moeilijk blijven. Voor mij wel prettig want ‘moelijk’ kost meer energie dan ‘makkelijk’ :-)
Ik heb Akari’s eerste poging gefilmd omdat ik het leuk vond om zijn eerste keer met dit spel vast te leggen. Is dus een educatief filmpje geworden ipv een leuk filmpje! Is ook nuttig. Even later heb ik hem weer gefilmd en toen ging het al een stuk beter.

image

Morgen begint de nieuwe cursus alweer en dinsdag naar de DA dusss fingers crossed please! Zowel Akari als ik zijn er echt aan toe dat hij weer gewoon hond kan zijn. De knuffeltjes op de bank missen we allebei… Maar het belangrijkste is dat hij onbekommerd al zn gekkigheidjes weer kan doen, weer op en van de bank kan springen en dat hij weer met al zn vriendjes kan spelen. Dat onze sportcarrière geëindigd is voordat deze begonnen is, is niet leuk maar daar zouden we mee kunnen leven. Maar het zou zo fijn zijn als hij in ieder geval weer hond kan zijn en plezier kan hebben… Leven moet hij en niet alleen maar bestaan.

Leave a Reply